အလည္လြန္ေနတဲ.စိတ္ကူးေတြကုိ
ျပန္လည္ရုတ္သိမ္းရင္း
အေတြးစကုိျဖတ္
ညဥ္႕နက္နက္ေမွးစက္ရာအခင္း ကဗလာကုိ
ျပင္ဆင္ၿပီးခ်ိန္ေတာ့
ေက်း ငွက္ေလးေတြေတာင္
သာယာသံခ်ဳိ တြန္က်ဴးလုိ႔ေနေလၿပီ......
ဒီလုိနဲ႔ ေနာက္တစ္ရက္ေပါ႔
အိမ္မွာေနရင္ ပ်င္းလုိ႔
ေတာက္တုိမယ္ရ ဘာညာကိစၥ
လုပ္ေတာ့လဲ စိတ္နဲ႔ကုိမကပ္ပဲ
သံပတ္ေပးထားတဲ. စက္ရုပ္ တစ္ရုပ္လုိ
ျဖစ္ေနရၿပီ.....
ခုဆုိရင္.... ငါ့ရဲ႕စိတ္ေတြက
မင္းရဲ႕ အေရွ.ကုိေရာက္ရင္
အလုိလုိ ဒူးေထာက္ ဦး ၫြတ္ေနမိတယ္
ေက်းဇူးျပဳ၍.......
မင္းရဲ႕မာယာကြန္ယက္ေတြၾကာ:က
လြတ္ေျမာက္ခြင့္ေပးပါ...
ငါ့ရဲ႕ ဘဝကုိဒုတိယ အႀကိမ္
ျပန္လည္ရွင္သန္ခြင့္ေပးပါ
ေယာကၤ်ားတစ္ေယာက္ရဲ႕
မာနနဲ႔ သိကၡာကုိ ခဝါခ်ၿပီး
ေတာင္းပန္ပါတယ္.....
ဒါေပမယ့္ မင္းကုိ အၿမဲခ်စ္ေနမွာပါ
ဘယ္ဘဝ ေရာက္ေရာက္ေပါ႔............
problem boy
This entry was posted
on 8:50 PM
and is filed under
ကဗ်ာ
.
You can leave a response
and follow any responses to this entry through the
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
.
Filed under
ကဗ်ာ
0 comments